***

The Empty’s Response

the soundtrack of dying

my plan was to leave you

not waving, but drowning

I painted, I wrote

awaiting for Hades

we scheduled a meeting

to end my life’s nightmare

I crawled in silence

covered in past

you thought I was joking

wanting to die

no one showed up

for the last scene

30 pills swallowed

dying begins

vision distorted

banana-shaped phone

last writing about us

soon I’ll be gone

sixteen full years

of sadness and fights

middle of hell

heart bleeding out

I could not wait

to leave all of this

there’s no place lower

there won’t be me

forgot to tell you

I planned to die

tomorrow won’t come

it all ends now

I close my eyes

and travel to spot

awaiting for Hades

to take me home

before he comes

last thoughts of us

was love worth dying

too late to ask

blackness of void

weightless my flesh

I’m leaving this planet

yet Hades is late

I pray and I hope

he will show up

won’t make me go back

to nightmare called life

some voices out there

are calling my name

my body is found

exposed despair 

hands lifting up

what’s left of me

they try to bring back

warmth of my skin

I heard he cancelled

and never showed up

stood up by Hades

I won a life

///

The Empty’s Response

pieśń umierania

zostawię cię dzisiaj

utonę w otchłani 

maluję i piszę

a Hades usłyszał

jak wzywam go głośno

w koszmarach życia

czołgam się w ciszy

skąpana w przeszłości

myślałeś to żart

że życie zakończę

nikt się nie zjawił

na scenę ostatnią

30 tabletek

umierać czas zacząć

widzenie się kończy

telefon kształt zmienia

ostatnie myśli o nas

pora odchodzenia

szesnaście lat życia

w smutku i walkach

środkowe miejsce w piekle

serce się wykrwawia

nie mogę już czekać

by zostawić wszystko

nie ma dna niższego

nie będzie po mnie przykro

nie uprzedziłam cię

o planie na śmierć

jutro nie nadejdzie

dzisiaj skończę się

zamykam swe oczy

odchodzę do miejsca

czekam aż Hades

zabierze mnie w przepaść

zanim on przyjdzie 

ostatnia myśl o nas

za późno by pytać

czy z miłości konam

czerń całej pustki

i bezwładność ciała

opuszczam tę ziemię

lecz Hades się nie zjawia

modlę się i proszę

o prędkość przybycia

nie chcę powracać

do koszmarnego życia

słyszę głosy w oddali

moje imię ktoś woła

ciało odnaleźli

rozpacz obnażona

ich dłonie podnoszą

co po mnie zostało

próbują przywrócić

ciepło mego ciała

podobno odwołał

i nigdy nie przyszedł

postarał się Hades

bym wygrała życie